Taqdim be hameye doostaye golam,,,,,
دوستی تقدیر گریز ناپذیر ما نیست. برادر خواهر پسر خاله و دختر عمو نیست
که آش کشک خاله باشد.دوستی انتخاب است. انتخابی دو طرفه که حد و مرز و
نوع آن به وسیله همان دو نفری که این انتخاب را کرده اند تعریف می شود
با دوستانمان می توانیم از همه چیز حرف بزنیم و مهم تر آنکه می توانیم از
هیچ چیز حرف نزنیم و سکوت کنیم
با دوستانمان می توانیم درد دل کنیم و مهم تر آنکه می شود درد دل هم نکرد
و بدانیم که می داند. از دوستانمان می توانیم پول قرض بگیریم و اگر مدتی
بعد او پول خواست و نداشتیم با خیال راحت بگوییم نداریم. و اگر مدتی بعد
تر دوباره پول احتیاج داشتیم و او داشت دوباره قرض بگیریم. با دوستانمان
می توانیم بگوییم: امشب بیا خونه ما دلم گرفته و اگر شبی دیگر زنگ زد و
خواست به خانه مان بیاید و حوصله نداشتیم بگوییم :امشب نیا حوصله ندارم.
با دوستانمان می توانیم بخندیم می توانیم گریه کنیم می توانیم رستوران
برویم و غذا بخوریم می توانیم بی غذا بمانیم و گرسنگی بکشیم می توانیم
شادی کنیم می توانیم غمگین شویم می توانیم دعوا کنیم.
می توانیم در عروسی خواهر و برادرش لباس های خوبمان را بپوشیم و فکر کنیم
عروسی خواهر و برادر خودمان است.و اگر عزیزی از عزیزان دوستانمان مرد
لباس سیاه بپوشیم و خودمان را صاحب عزا بدانیم. با دوستانمان می توانیم
قدم بزنیم می توانیم نصف شب زنگ بزنیم و بگوییم : پاشو بیا اینجا و
اگر دوستمان پرسید چی شده؟ بگوییم :حرف نزن فقط بیا. ووقتی دوستمان بی
هیچ حرفی آمد خیالمان راحت باشد که در این دنیا تنها نیستیم
با دوستانمان می توانیم حرف نزنیم کاری نکنیم جایی نرویم و فقط از اینکه
هستند خوشحال و خوشبخت باشیم
یکشنبه 23 مرداد 1390 - 1:31:33 AM